MAN
Przegląd standardów.
Użytkownicy LAN - Local Area Networks - odczuwają potrzebę budowy coraz większych sieci i/lub łączenia że sobą sieci istniejących. Sieci, które dostarczają tego typu połączeń w metropolitalnym lub akademickim środowisku nazywane są High Speed Local Networks (HSLNs) lub Metropolitan Area Networks (MANs). Sieci LAN będą prawdopodobnie dominować wśród mechanizmów transportu danych, a liczba zastosowań sieci LAN będzie szybko rosła. W prasie ukazuje się wiele artykułów na temat najpowszechniej obecnie stosowanej strategii budowy MAN, mianowicie standardu FDDI. Standard ten doczekał się już jednak silnej konkurencji, m.in. w postaci normy IEEE 802.6 MAN, zwanej również DQDB.
Podstawowymi założeniami przyświecającymi idei Sieci Metropolitalnej jest stworzenie możliwości szybkiej komunikacji i transferu różnego rodzaju danych na większe odległości niż ma to miejsce w sieciach lokalnych. Sieci MAN mogą funkcjonować jako cyfrowe sieci typu backbone, umożliwiając połączenie pomiędzy budynkami, małymi firmami - integrując znajdujące się w nich sieci LAN. Przeznaczeniem sieci MAN będzie także transfer sygnałów audio i video obok transmisji danych. Jako podstawowe medium transmisyjne posłuży światłowód, koncentryczny kabel telewizji kablowej oraz łącza radiowe.
Podstawowe kryteria techniczne sieci MAN:
* szybka transmisja rzędu 100 Mbps
* zasięg do kilkuset km
* wiele stacji (w praktyce do ok. 1000)
* niska stopa błędów < 10E-9
Koncepcja MAN wywodzi się bezpośrednio z LAN, jednak technologia CSMA-CD znana z sieci lokalnych nie zdaje egzaminu w sieci MAN z powodu niskiej efektywności. Początkowo standard MAN tworzony był z myślą zapewnienia przemysłowi komunikacji satelitarnej ekonomicznej i szybkiej sieci dla połączeń pomiędzy stacjami naziemnymi a klientami. Dlatego tez standard 802.6 używał początkowo (1980r) protokołu z podziałem czasu, znanego z telekomunikacji satelitarnej. Propozycja ta nie przyjęła się że względu na zbyt niska prędkość transmisji (<1Mbps). W 1984r. zaproponowano użycie jako nośnika w sieciach MAN światłowodu. Transmisja miała odbywać się z prędkością 50 Mbps (slotted ring), która to prędkość została następnie zredukowana do 43 Mbps w celu zapewnienia kompatybilności z nośnikami używanymi w telefonii cyfrowej. Z powodów finansowych prace nad tym standardem zostały przerwane. Kolejna propozycja był Multiplexed Slot and Token (MST) oparty na schemacie FDDI. MST używał slotów 64 kbps'owych umożliwiających przesyłanie transmisji wrażliwej na opóźnienia (np. telefonia). Umożliwiał stosowanie szerszego wachlarza mediów i prędkości transmisji niż FDDI, jednakże nie zyskał poparcia IEEE.
W tym samym czasie (1986r) Telecom Austria zaproponował konkurencyjna i całkowicie odmienna od FDDI strategie nazwana Queued Packet and Synchronous Exchange (QPSX). QPSX używa topologii typu dual-bus zamiast ringu. Umożliwia zastosowanie szerokiej gamy mediów i szybkości transmisji. Standard ten spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem, zwłaszcza że strony AT&T, Bellcore i wielu kompanii telefonicznych. Aby nie mylić standardu z produktem firmy QPSX Communications (założonej przez Telecom Australia), komitet 802.6 zmienił nazwę standardu z QPSX na DQDB - Distributed Queue Dual Bus.
Limity standardu FDDI związane z transmisja cyfrowa głosu pozwoliły DQDB na uzyskanie statusu standardu sieci MAN, mimo że węzły DQDB są około 5 - 6 razy droższe od stosowanych w FDDI.
Niemiecka Bundes Post zaimplementowała to rozwiązanie w sieciach metropolitalnych miast Stuttgart i Munich.
Bellcore adoptował DQDB jako rdzeń dla swojego SMDS - Switched Multi-Megabit Data Services. Zarówno DQDB jak i SMDS są przykładami technologii cell relay - gdzie informacja użytkownika jest podzielona na małe - o stałym rozmiarze komórki (lub sloty), co jest bardzo zbliżone do idei ATM / BISDN. Komplementarność technik ATM i DQDB (międzynarodowa adresacja, zgodna z zaleceniami CCITT E.164; pakiet jako jednostka transmisji; zgodność długości pakietów; zbliżona ich struktura; okres powtarzania ramek 125 [us]) jest wielka zaleta tej ostatniej biorąc pod uwagę rolę jaką w przyszłości odegra standard ATM.
powrót do początku strony
|
